(مسئله 506 ) اگر كسى بدن انسان مرده اى را كه سرد شده و غسلش نداده اند، مس كند، يعنى جايى از بدن خود را به آن برساند، بايد غسل مسّ ميّت نمايد، چه در خواب مس كند، چه در بيدارى، با اختيار مس كند يا بى اختيار و حتّى اگر ناخن و استخوان او به ناخن و استخوان ميّت برسد، بايد غسل كند؛ ولى اگر حيوان مرده اى را مس كند، غسل بر او واجب نيست.

(مسئله 507 ) براى مسّ مرده اى كه تمام بدن او سرد نشده، غسل واجب نيست؛ اگرچه جايى را كه سرد شده مس نمايد.

(مسئله 508 ) اگر موى خود را به بدن ميّت برساند يا بدن خود را به موى ميّت يا موى خود را به موى ميّت برساند، وجوب غسل خالى از وجه نمى باشد، مگر آنكه به سبب درازى زياد مو، صدق مس نكند يا شكّ در صدق باشد، كه در اين صورت، غسل واجب نيست.

(مسئله 509 ) براى مسّ بچه مرده، حتّى بچه سقط شده اى كه چهار ماه او تمام شده، غسل مسّ ميّت واجب است؛ بلكه بهتر است براى مسّ بچه سقط شده اى كه از چهار ماه كمتر دارد، غسل كرد. بنا براين، اگر بچه چهار ماهه اى مرده به دنيا بيايد، مادر او بايد غسل مسّ ميّت كند بلكه اگر از چهار ماه كمتر هم داشته باشد، بهتر است مادر او غسل نمايد.

(مسئله 510 ) بچه اى كه بعد از مردن مادر به دنيا مى آيد، اگر بعد از سرد شدن باشد وقتى بالغ شد، واجب است غسل مسّ ميّت كند.

(مسئله 511 ) اگر انسان، ميّتى را كه سه غسل او كاملاً تمام شده مس نمايد، غسل بر او واجب نمى شود؛ ولى اگر پيش از آنكه غسل سوم تمام شود، جايى از بدن او را مس كند، اگرچه غسل سوم آن جا تمام شده باشد، بايد غسل مسّ ميّت نمايد.

(مسئله 512 ) اگر ديوانه يا بچه نابالغى، ميّت را مس كند، بعد از آنكه آن ديوانه، عاقل يا بچه بالغ شد، بايد غسل مسّ ميّت نمايد.

(مسئله 513 ) اگر از بدن زنده، قسمتى كه داراى استخوان است جدا شود و پيش از آنكه قسمت جدا شده را غسل دهند، انسان آن را مس نمايد، بايد غسل مسّ ميّت كند؛ ولى اگر قسمتى كه جدا شده، استخوان نداشته باشد، براى مسّ آن غسل واجب نيست؛ همچنين از بدن مرده اى كه غسلش نداده اند، اگر چيزى جدا شود كه در حال اتّصال، مسّ آن موجب غسل مى شده، بعد از انفصال نيز، مسّ آن موجب غسل است.

(مسئله 514 ) براى مسّ استخوان و دندانى كه از مرده جدا شده باشد و آن را غسل نداده اند، بايد غسل كرد، مگر آن كه مدت طولانى مثل يكسال و مانند آن كه موجب تغيير در آن مى گردد و عرف آن را متحد با بدن مرده نمى داند بر آن گذشته باشد كه در اين صورت مسّ آن غسل ندارد، ولى براى مسّ استخوان و دندانى كه از زنده جدا شده و گوشت ندارد، غسل واجب نيست.

(مسئله 515 ) غسل مسّ ميّت را بايد مثل غسل جنابت انجام داد؛ و كسى كه غسل مسّ ميّت كرده، اگر بخواهد نماز بخواند، لازم نيست وضو بگيرد.

(مسئله 516 ) اگر چند ميّت را مس كند يا يك ميّت را چند بار مس نمايد، يك غسل كافى است.

(مسئله 517 ) براى كسى كه بعد از مسّ ميّت، غسل نكرده است، توقّف در مسجد، جماع و خواندن سوره هايى كه سجده واجب دارد، مانعى ندارد؛ ولى براى نماز و كارهايى كه نياز به وضو و طهارت دارد، بنا بر احتياط واجب بايد غسل كند.