(مسئله 360 ) در غسل ارتماسى بايد تمام بدن پاك باشد، ولى در غسل ترتيبى، پاك بودن تمام بدن لازم نيست؛ و اگر تمام بدن كسى نجس باشد و هر قسمتى را پيش از غسل دادن آن قسمت آب بكشد، كافى است.

(مسئله 361 ) عرق جُنُب از حرام نجس نيست و كسى كه از حرام جنب شده اگر با آب گرم هم غسل كند، صحيح است.

(مسئله 362 ) در غسل تمام ظاهر بدن بايد شسته شود؛ ولى شستن جاهايى از بدن كه ديده نمى شود، مثل توى گوش و بينى، واجب نيست.

(مسئله 363 ) جايى را كه شك دارد از ظاهر بدن است يا از باطن آن، شستن آن لازم نيست، ولى احتياط در شستن است.

(مسئله 364 ) اگر سوراخ جاى گوشواره و مانند آن به قدرى گشاد باشد كه داخل آن ديده شود، بايد آن را شست، و اگر ديده نشود، شستن داخل آن لازم نيست.

(مسئله 365 ) چيزى را كه مانع رسيدن آب به بدن است، بايد برطرف كند و اگر پيش از آنكه يقين كند برطرف شده غسل نمايد، غسل او باطل است.

(مسئله 366 ) اگر موقع غسل شك كند، چيزى كه مانع از رسيدن آب باشد، در بدن او هست يا نه، چنانچه شكّ او منشأ عقلايى داشته باشد، بايد وارسى كند تامطمئن شود كه مانعى نيست.

(مسئله 367 ) در غسل بايد موهاى كوتاهى را كه جزء بدن حساب مى شود، بشويد و شستن موهاى بلند لازم است، و رساندن آب به پوست زير موهاى بلند، لازم نيست.

(مسئله 368 ) تمام شرطهايى كه براى صحيح بودن وضو گفته شد، مثل پاك بودن آب و غصبى نبودن آن، در صحيح بودن غسل هم شرط است؛ ولى در غسل، لازم نيست بدن را از بالا به پايين بشويد، و نيز در غسلِ ترتيبى، لازم نيست بعد از شستن هر قسمت، فوراً قسمت ديگر را بشويد، بلكه اگر بعد از شستن سر و گردن مقدارى صبر كند و بعد بقيّه بدن را بشويد، اشكال ندارد؛ ولى كسى كه نمى تواند از بيرون آمدن بول و غائط خوددارى كند، اگر به اندازه اى كه غسل كند و نماز بخواند، بول و غائط از او بيرون نمى آيد، چنانچه وقت تنگ باشد، بايد هر قسمت را فوراً بعد از قسمت ديگر بشويد، و بعد از غسل هم فوراً نماز بخواند؛ و همچنين است حكم زن مستحاضه كه بعداً گفته مى شود.

(مسئله 369 ) كسى كه قصد دارد پول حمامى را ـ در صورتى كه حمام وقف نباشد ـ ندهد يا بدون اينكه بداند حمامى راضى است، بخواهد نسيه بگذارد، اگرچه بعد حمامى را راضى كند، غسل او باطل است.

(مسئله 370 ) اگر حمامى راضى باشد كه پول حمام نسيه بماند، ولى كسى كه غسل مى كند قصدش اين باشد كه طلب او را ندهد، يا از مال حرام بدهد، غسل او باطل است.

(مسئله 371 ) اگر بخواهد پول حرام يا پولى كه خمس آن را نداده به حمامى بدهد، غسل او باطل است.

(مسئله 372 ) اگر كسى شك كند كه غسل كرده يا نه، بايد غسل كند، ولى اگر بعد از غسل شك كند كه غسل او درست بوده يا نه، لازم نيست دوباره غسل نمايد.

(مسئله 373 ) اگر كسى در بين غسل حَدَث اصغر از او سرزند، مثلاً بول كند، غسلش باطل نمى شود؛ ولى با آن غسل نمى تواند نماز بخواند و براى خواندن نماز، بايد وضو بگيرد.

(مسئله 374 ) هرگاه به خيال اينكه به اندازه غسل و نماز وقت دارد براى نماز غسل كند، اگرچه بعد از غسل بفهمد كه به اندازه غسل وقت نداشته، غسل او صحيح است.

(مسئله 375 ) كسى كه جُنُب شده اگر شك كند غسل كرده يا نه، نمازهايى را كه خوانده صحيح است، ولى براى نمازهاى بعد بايد غسل كند.

(مسئله 376 ) كسى كه چند غسل بر او واجب است مى تواند به نيّت همه آنها يك غسل به جا آورد، يا آنها را جدا جدا انجام دهد.

(مسئله 377 ) كسى كه جُنُب است اگر بر جايى از بدن او آيه قرآن يا اسم خداوند متعال نوشته شده باشد، دست زدن به آن نوشته حرام است، و اگر بخواهد غسل كند بايد آب را طورى به بدن برساند كه دست او به نوشته نرسد.

(مسئله 378 ) كسى كه غسل جنابت كرده، نبايد براى نماز وضو بگيرد، همان طور كه با غسلهاى ديگر هم على الأظهر مى توان نماز خواند و وضو هم لازم ندارد.