(مسئله 216 ) اگر بدن يا لباس مسلمان يا چيز ديگرى كه مانند ظرف و فرش كه در اختيار اوست، نجس شود و آن مسلمان غايب گردد، اگر عين نجاست برطرف شده باشد و يا انسان احتمال بدهد كه آن چيز را آب كشيده يا به واسطه آنكه مثلاً آن چيز در آب جارى افتاده، پاك شده است، اجتناب از آن لازم نيست.

(مسئله 217 ) اگر خود انسان يقين كند كه چيزى كه نجس بوده پاك شده است، بلكه اگر يك نفر مورد اطمينان و راستگو پاك شدن آن را خبر دهد، آن چيز پاك است؛ همچنين است اگر كسى كه چيز نجسى در اختيار اوست بگويد آن چيز پاك شده، اگر به بى مبالاتى متهم نباشد يا مسلمانى چيز نجس را آب كشيده باشد، اگرچه معلوم نباشد درست آب كشيده يا نه.

(مسئله 218 ) كسى كه وكيل شده است لباس انسان را آب بكشد و لباس هم در تصرّف او باشد، اگر بگويد آب كشيدم، آن لباس پاك است.

(مسئله 219 ) اگر انسان حالى دارد كه در آب كشيدن چيز نجس يقين پيدا نمى كند، مى تواند به گمان خود اكتفا نمايد.