(مسئله 30) «آب جارى» آبى است كه از زمين بجوشد و جريان داشته باشد، مانند آب چشمه و قنات.

(مسئله 31) آب جارى اگرچه كمتر از كُر باشد، چنانچه نجاست به آن برسد، تا وقتى كه بو يا رنگ يا مزه آن به واسطه نجاست تغيير نكرده، پاك است.

(مسئله 32) اگر نجاستى به آب جارى برسد، مقدارى از آن كه بو يا رنگ يا مزه اش به واسطه نجاست تغيير كرده، نجس است و طرفى كه به چشمه متصل است، اگرچه كمتر از كُر باشد، پاك است و آبهاى ديگر نهر، اگر به اندازه كُر باشد يا به واسطه آبى كه تغيير نكرده به آب طرف چشمه متصل باشد، پاك، وگرنه نجس است.

(مسئله 33) آب چشمه اى كه جارى نيست ولى طورى است كه اگر از آن بردارند باز مى جوشد، حكم آب جارى را دارد، يعنى اگر نجاست به آن برسد، تا وقتى بو يا رنگ يا مزه آن به واسطه نجاست تغيير نكرده، پاك است.

(مسئله 34) آبى كه كنار نهر، ايستاده و به آب جارى متصل است، حكم آب جارى را دارد.

(مسئله 35) چشمه اى كه مثلاً در زمستان مى جوشد و در تابستان از جوشش مى افتد، فقط وقتى كه مى جوشد، حكم آب جارى را دارد.

(مسئله 36) آب حوض حمام اگرچه كمتر از كُر باشد، چنانچه به منبعى كه آب آن به اندازه كُر است متصل باشد، مثل آب جارى است.

(مسئله 37) آب لوله ها كه از شيرها و دوشها مى ريزد اگر به كُر متصل باشد، در حكم آب كُر است.

(مسئله 38) آبى كه روى زمين جريان دارد ولى از زمين نمى جوشد، چنانچه كمتر از كُر باشد و نجاست به آن برسد، نجس مى شود؛ امّا اگر از بالا با فشار به پايين بريزد، چنانچه نجاست به پايين آن برسد، بالاى آن نجس نمى شود.