(مسئله 18) «آب كُر» از جهت مساحت، مقدار آبى است كه اگر در ظرفى كه درازا و پهنا و گودى آن، هر يك، سه وجب و نيم باشد (كه جمعاً 42 وجب و هفت هشتم وجب است) بريزند، آن ظرف را پر كند؛ امّا از جهت وزن، از 128 مَن تبريز، بيست مثقال كم است و به حسب كيلوى متعارف، بنا بر اقرب، «419/377» كيلو گرم مى شود.

(مسئله 19) اگر عين نجس، مانند بول و خون به آب كُر برسد، چنانچه به واسطه آن بو يا رنگ يا مزه آب تغيير كند، آب نجس مى شود، و اگر تغيير نكند، نجس نمى شود.

(مسئله 20) اگر بوى آب كُر به واسطه غير نجاست تغيير كند، نجس نمى شود.

(مسئله 21) اگر عين نجس، مانند خون به آبى كه بيشتر از كُر است برسد و بو يا رنگ يا مزه قسمتى از آن را تغيير دهد، چنانچه مقدارى كه تغيير نكرده كمتر از كُر باشد، تمام آب نجس مى شود، و اگر به اندازه كُر يا بيشتر باشد، فقط مقدارى كه بو يا رنگ يا مزه آن تغيير كرده، نجس است.

(مسئله 22) آبِ فواره اگر به كُر متصل باشد، در صورتى كه با آب نجس مخلوط شود آن را پاك مى كند؛ ولى اگر قطره قطره روى آب نجس بريزد، آن را پاك نمى كند، مگر آنكه چيزى روى فواره بگيرند تا آب قبل از قطره قطره شدن، به آب نجس متصل شود و با آن مخلوط گردد.

(مسئله 23) اگر چيز نجس را زير شيرى كه به كُر متصل است، بشويند، آبى كه از آن چيز مى ريزد اگر به كُر متصل باشد و بو يا رنگ يا مزه نجاست نگرفته باشد، پاك است.

(مسئله 24) اگر مقدارى از آب كُر يخ ببندد و باقى آن به قدر كُر نباشد، چنانچه نجاست به آن برسد، نجس مى شود، و هر قدر از يخ هم آب شود، نجس است.

(مسئله 25) آبى كه به اندازه كُر بوده، اگر انسان شك كند از كُر كمتر شده يا نه، مثل آب كُر است، يعنى چيز نجس را پاك مى كند و اگر نجاستى هم به آن برسد، نجس نمى شود؛ و آبى كه از كُر كمتر بوده و انسان شك دارد به مقدار كُر شده يا نه، حكم آب كُر را ندارد.

(مسئله 26) كُر بودن آب از دو راه ثابت مى شود:

اول، آنكه خود انسان يقين كند؛

دوم، آنكه دو نفر مورد اطمينان خبر دهند؛ بلكه اگر يك نفر مورد اطمينان و راستگو خبر دهد.