بعضي از آقايان در يكي از مصاحبه هايشان اظهار داشته بودند كه ما در سال 42 يا وقت ديگري كه به قم رفتيم امام ما را درست تحويل نگرفت، امام ما را نشناخت. آنها اشتباه مي كردند. من در آن موقع قم بودم، وقتي آمدند به امام گفتم فلان آقا آمده است و مي خواهد با شما ملاقات كند - با اينكه چهره حزبشان مذهبي بود و منشعب از جبهه ملي شده بودند - فرمودند: مانعي ندارد بيروني من باز است بيايند ملاقات كنند”. گفتند مي خواهند ملاقات خصوصي كنند. امام فرمودند: “من هيچ گاه به انقلاب رنگ نمي دهم، انقلاب ما انقلاب اسلامي است، مثل خوني كه در همه اعضاي بدن جريان دارد، بايد جريان داشته باشد. آقايان اگر مي آيند با من ملاقات خصوصي كنند فردا مي گويند اين نهضت مربوط به فلان حزب و گروه است. اگر مي خواهند ملاقات كنند بيايند در بيروني بنشينند و ملاقات كنند”. اما مهدي عراقي - رضوان اللّه - كه مي آمد امام به اخوي دستور داده بود كه مهدي عراقي هر وقت از شب آمد در منزل را زد، هر ساعتي باشد، بياييد مرا بيدار كنيد. من با مهدي عراقي بايد تماس بگيرم. ساعت ده شب، يازده، دوازده و يا سپيده صبح، پيش از سپيده صبح مي رفت و ملاقات خصوصي با امام داشت.