بر اساس منطق قرآن، ميثاق و عهد ارزشى برابر با ايمان دارد، چون در صورت قتل خطايى مؤمن و يا اهل ميثاق، دستور آزاد كردن بنده مؤمن و ديه داده شده است ـ كه ديه جنبه ضمانى و جبران خسارت و آزاد نمودن بنده مؤمن جنبه جبران از دست رفتن حيات مقتول را دارد ـ و همه كسانى كه موتمن يا معاهد با مسلمانان هستند، چه عهدهاى خصوصى و چه عهدهاى بين المللى كه متضمن احترام متقابل و حفظ حقوق يكديگر است، و يكديگر را محترم و موتمن مى دانند (و مسلمانان هم نسبت به ديگران چنين مى باشند) ديه آنان برابر با ديه مسلمان مى باشد، چه اهل كتاب باشند و چه نباشند، چه موحد باشند و چه غير موحد، و پيش از اين گذشت كه روايات نيز بر همين معنا دلالت دارند، پس بر اين حكم و نظريه؛ كتاب و سنت متفق اند، يعنى به قرآن و عترت هر دو اخذ گرديده، كه اخذ به هر دوى آنها يك وظيفه ضرورى و بديهى است.