در سال سوم هجرى در شمال مدينه، در دامنه كوه اُحُد جنگى ميان مسلمانان و كفّار اتّفاق افتاد كه ابتدا مسلمانان پيروز شدند، ولى در ادامه جنگ، عده اى از سپاهيان از فرمان پيامبر تخلّف كردند كه منجر به شكست سپاه اسلام شد، و بيش از هفتاد نفر از مسلمانان شهيد شدند، كه حمزه سيّدالشهدا يكى از آنان بود. در زيارت شهداى جنگ اُحُد كه در همان جـا دفن هستند، چنين مى گويى:

«اَلسَّلامُ عَلى رَسوُلِ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلى نَبِيِّ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلى مُحَمَّدِ بْنِ***«سلام بر رسول خدا، سلام بر پيامبر خدا، سلام بر محمد بن

عَبْدِاللهِ، اَلسَّلامُ عَلى أَهْلِ بَيْتِهِ الطّاهِرينَ، اَلسَّلامُ عَلَيْكُمْ أَيُّهَا الشُّهَداءُ***عبد اللّه، سلام بر خاندان پاكش، سلام بر شما اى شهيدان

الْمُؤْمِنُونَ، اَلسَّلامُ عَلَيْكُمْ يا أَهْلَ بَيْتِ الاْيمانِ وَالتَّوْحيدِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكُمْ يا***با ايمان، سلام بر شما اى خاندان ايمان و توحيد، سلام بر شما اى ياران

أَنْصارَ دينِ اللهِ وَأَنْصارَ رَسوُلِهِ، عَلَيْهِ وَآلِهِ السَّلامُ، سَلامٌ عَلَيْكُمْ بِما صَبَرْتُمْ***دين خدا و ياران رسول خدا ـ كه بر او و آلش سلام باد ـ، سلام بر شما بدان شكيبابى كه كرديد پس چه خوب است

فَنِعْمَ عُقْبَى الدّارِ، اَشْهَدُ اَنَّ اللهَ اخْتارَكُمْ لِدينِهِ، وَاصْطَفاكُمْ لِرَسوُلِهِ،***خانه آخرت شما، گواهى دهم كه براستى خداوند شما را براى دين خود انتخاب فرمود و برگزيدتان براى رسول خود،

وَ اَشْهَدُ اَنَّكُمْ قَدْ جاهَدْتُمْ فِى اللهِ حَقَّ جِهادِهِ، وَذَبَبْتُمْ عَنْ دينِ اللهِ وَ عَنْ***و گواهى دهم كه شما در راه خدا جهاد كرديدآنطور كه بايد و دفاع كرديد از دين خدا و از

نَبِيِّهِ، وَجُدْتُمْ بِاَنْفُسِكُمْ دُونَهُ، وَاَشْهَدُ أَنَّكُمْ قُتِلْتُمْ عَلى مِنْهاجِ رَسوُلِ اللهِ،***پيغمبر خدا وجانبازى كرديد در ركاب رسول خدا،وگواهى دهم كه شما بر همان راه رسول خدا كشته شديد،

فَجَزاكُمُ اللهُ عَنْ نَبِيِّهِ وَعَنِ الاِْسْلامِ وَ أَهْلِهِ أَفْضَلَ الْجَزآءِ، وَ عَرَّفَنا وُجُوهَكُمْ***پس خدايتان پاداش دهد از جانب پيامبرش و از دين اسلام و مسلمان بهترين پاداش، و بشناساند به ما چهره هاى

فِي مَحَلِّ رِضْوانِهِ، وَ مَوْضِـعِ إِكْرامِـهِ مَـعَ النَّبِيّـينَ وَالصِّدّيقينَ وَالشُّهَداءِ***شما را در جايگاه رضوان و اكرامش همراه با پيمبران و راستگويان و شهيدان

وَالصّالِحينَ، وَ حَسُنَ أُولئِكَ رَفيقاً، أَشْهَدُ أَ نَّكُمْ حِزْبُ اللهِ، وَ أَنَّ مَنْ حارَبَكُمْ***و صالحان، و چه نيكو رفيقاتى هستند آنها، گواهى دهم كه شمائيد حزب خدا، و هر كه بر شما بجنگد

فَقَدْ حارَبَ اللهَ، وَ أَنَّكُمْ لَمِنَ الْمُقَرَّبينَ الْفائِزينَ، الَّذِينَ هُمْ أَحْياءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ***مسلّماً با خدا جنگ كرده و براستى شما از مقربان و رستگارانيد كه در پيشگاه پروردگارشان زنده اند و

يُرْزَقُونَ، فَعَلى مَنْ قَتَلَكُمْ لَعْنَةُ اللهِ وَالْمَلائِكَةِ وَالنّاسِ أَجْمَعينَ، أَتَيْتُكُمْ يا***روزى مى خورند پس لعنت خدا و فرشتگان و همه مردم بر آنكه شما را كُشت، آمده ام به نزد شما براى

أَهْلَ التَّوْحيدِ زائِراً وَلِحَقِّكُمْ عارِفاً، وِبِزِيارَتِكُمْ إِلَى اللهِ مُتَقَرِّباً، وَ بِما سَبَقَ***زيارت اى اهل توحيد و به حق شما عارفم و بوسيله زيارت شما به سوى خدا تقرب جويم و بدانچه گذشته

مِنْ شَريفِ الاَْعْمالِ، وَمَرْضِيِّ الاَْفْعالِ عالِماً، فَعَلَيْكُمْ سَلامُ اللهِ وَرَحْمَتُهُ***از ا عمال شريف و كارهاى پسنديده دانايم، پس بر شما باد سلام خدا و رحمت

وَبَرَكاتُهُ، وَ عَلى مَنْ قَتَلَكُمْ لَعْنَةُ اللهِ وَغَضَبُهُ وَسَخَطُهُ، اَللّهُمَّ انْفَعْنِي***و بركاتش، و لعنت خدا و خشم و غضبش بر آنكس كه شما را كُشت، خدايا بهره مندم ساز

بِزِيارَتِهِمْ، وَثَبِّتْنِي عَلى قَصْدِهِمْ، وَتَوَفَّنِي عَلى ما تَوَفَّيْتَهُمْ عَلَيْهِ، وَاجْمَعْ***به زيارتشان و بر آن نيتى كه آنها داشتند مراهم ثابت بدار، و بميرانم بر آنچه ايشان را بر آن ميراندى، و گرد آور

بَيْنِي وَ بَيْنَهُم فِي مُسْتَقَرِّ دارِ رَحْمَتِكَ، أَشْهَدُ أَنَّكُمْ لَنا فَرَطٌ، وَ نَحْنُ بِكُمْ***ميان من و ايشان در جايگاه خانه رحمت، گواهى دهم كه شما بر ما سبقت گرفتيد و ما هم به شما ملحق

لاحِقُونَ». ***خواهيم شد.»

و مى خوانى سوره (اِنْا اَنزلناهُ فِى لَيلَة القَدر) را آنچه مى توانى، و بعضى گفته اند كه نزد هر مزارى دو ركعت نماز زيارت مى خوانى. بنابراين، مناسب است به نزديك ترين مسجد بروى، و دو ركعت نماز به قصد رجاء مطلوبيت و ثواب به جـا آورى.