زيارت امام صادق(عليه السلام)[1]

«الَسَّـلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الإمامُ الصّادِقُ، الَسَّـلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْوَصِيُّ النّاطِقُ،***«سلام بر تو اى امام راستين، سلام بر تو اى وصىّ ناطق،

الَسَّـلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْفائِقُ الرّائِقُ، الَسَّـلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا السَّنامُ الاَعْظَمُ،***سلام بر تو اى مصلح برتر، سلام بر تو اى بزرگ بزرگان،

الَسَّـلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا الصِّراطُ الاَقْوَمُ، الَسَّـلامُ عَلَيْكَ يا مِصْباحَ الظُّلُماتِ،***سلام بر تو اى صراط استوار، سلام بر تو اى چراغ تاريكى ها،

الَسَّـلامُ عَلَيْكَ يا دافِعَ المُعْضِلاتِ، الَسَّـلامُ عَلَيْكَ يا مِفْتاحَ الخَيْراتِ،***سلام بر تو اى دفع كننده مشكلات، سلام بر تو اى كليد خيرات،

الَسَّـلامُ عَلَيْكَ يا مَعْدِنَ الْبَرَكاتِ، الَسَّـلامُ عَلَيْكَ يا صاحِبَ الحُجَجِ***سلام بر تو اى معدن بركات، سلام بر تو اى كه دارنده حجت ها

وَالدَّلالاتِ، الَسَّـلامُ عَلَيْكَ ياصاحِبَ الْبَراهِينَ الْواضِحاتِ، الَسَّـلامُ عَلَيْكَ***و دلايلى، سلام بر تو اى صاحب برهان هاى آشكار، سلام بر تو

يا ناصِرَ دِينِ اللّهِ، الَسَّـلامُ عَلَيْكَ يا نَاشِرَ حُكْمِ اللّهِ، الَسَّـلامُ عَلَيْكَ ***اى ياور دين خدا، سلام بر تو اى ناشر حكم خدا، سلام بر تو

يا فاصِلَ الخِطاباتِ، الَسَّـلامُ عَلَيْكَ يا كاشِفَ الكُرُباتِ، الَسَّـلامُ عَلَيْكَ***اى داور در امور مهم، سلام بر تو اى برطرف كننده اندوهها، سلام بر تو

ياعَمِيدَ الصّادِقِينَ، الَسَّـلامُ عَلَيْكَ يا لِسانَ النّاطِقِينَ، الَسَّـلامُ عَلَيْكَ ***اى مورد اعتماد راستگويان، سلام بر تو اى زبان گويندگان، سلام بر تو

يا خَلفَ الخائِفِينَ، الَسَّـلامُ عَلَيْكَ يا زَعِيمَ الصّادِقِينَ الصّالِحِينَ، ***اى جانشين بيمناكان، سلام بر تو اى رهبر راستگويان صالح،

الَسَّـلامُ عَلَيْكَ يا سَيِّدَ الْمُسْلِمِينَ، الَسَّـلامُ عَلَيْكَ ياهادِيَ الْمُضِيلِّينَ،***سلام بر تو اى سرور مسلمانان، سلام بر تو اى هدايتگر گمراهان،

الَسَّـلامُ عَلَيْكَ يا سَكَنَ الطّائِعِينَ، أَشْهَدُ يامَوْلايَ أَنَّكَ عَلَى الهُدى،***سلام بر تو اى آرامش مطيعان، گواهى مى دهم اى مولايم كه تو در مسير هدايتى

وَالعُرْوَةُ الوُثْقى، وَشَمْسُ الضُّحى، وَبَحْرُ الْمَدى، وَكَهْفُ الْوَرَى، وَالْمَثَلُ***ريسمان مستحكم، خورشيد نيمه روز، درياى كرم، پناهگاه مردم و الگوى

الاَْعْلى، صَلَّى اللّهُ عَلى رُوحِكَ وَبَدَنِكَ، والسَّلامُ عَلَيْكَ وَعَلى العَبّاسِ عَمِّ***برتر مى باشى، درود بر روان و پيكرت و سلام بر تو و بر عباس عموى

رَسوُلِ اللّهِ، صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَآلِـهِ وَسَلَّمَ وَرَحْمَةُ اللّهِ وَبَرَكاتُهُ». ***رسول خدا كه درود و رحمت و بركات خدا بر او باد.»

سپس براى هر امامى دو ركعت نماز زيارت مى خوانى.

--------------------------------------------------------------------------------

[1]. مختصرى از زندگانى امام صادق(عليه السلام)

امام صادق(عليه السلام) كه ششمين امام معصوم است و مذهب شيعه با نام او به عنوان مذهب جعفرى شناخته مى شود، در سال 80 يا 83 هجرى در مدينه به دنيا آمد و پس از رحلت پدر، رهبرى فكرى و سياسى شيعيان اصيل پيرو مذهب اماميه را بر عهده گرفت، آن حضرت تا سال 148 هجرى در قيد حيات بود، در اين مدت نزديـك به چهار هزار نفر شاگرد در محفل درسش حاضر شدند و از دانش آن حضرت بهره بردند. امام صادق(عليه السلام)مورد ستايش تمامى عالمان عصر خويش بود. در متون دينى شيعه، چندين هزار روايت از آن حضرت در تفسير، اخلاق و به ويژه فقه، رسيده كه باعث عظمت حديث شيعه و موجب تقويت بنيه علمى آن است. امام صادق(عليه السلام)كوشيد تا شيعيان را در برابر ديـگران مسلّح به دانش حديث و فقه كند و با انحرافاتى كه ممكن بود در ميان شيعه به وجود آيد به مبارزه بر خيزد. در دوره اين امام نيز جز در چند سال نخست دولت عباسى، فشارى سخت بر شيعيان وجود داشت، منصور، دومين خليفه عباسى، نسبت به امام صادق(عليه السلام)سخت كينه داشت و عاقبت نيز به نوشته مورّخان در 25 شوال سال 148 هجرى، آن حضرت، به تحريك وى مسموم شد و به شهادت رسيد. امام صادق(عليه السلام) در كنار جد و پدرش در بقيع به خاك سپرده شد.