در مسجد پيغمبر بسيار نماز بگزار، چون كه براى هر نماز در آن مكان شريف، معادل ثواب يك هزار نماز در نامه اعمال نمازگزار مى نويسند، از حضرت رسول مروى است كه فرمودند: بين قبر و منبر من باغى از باغ هاى بهشت است، و حدود روضه شريفه طولاً از قبر منوّر تا موضع منبر آن حضرت، و عرضاً از منبر تا ستون چهارم قرار گرفته، و مستحبّ است اين دعا را در روضه مباركه بخوانند:

«اَللّهُمَّ إنَّ هذِهِ رَوْضَةٌ مِنْ رِياضِ جَنَّتِكَ، وَشُعْبَةٌ مِنْ شُعَبِ رَحْمَتِكَ، ***«خداوندا! اين جا بوستانى از بوستانهاى بهشت تو است، و بخشى از رحمت تو مى باشد

الَّتِي ذَكَرَها رَسوُلُكَ وَأَبانَ عَنْ فَضْلِها، وَشَرَفِ التَّعَبُّدِ لَكَ فِيَها، ***كه از آن و فضيلت و شرافت عبادت تو در آن ياد كرده است

فَقَدْ بَلَّغْتَنِيها فِي سَـلامَةِ نَفْسِي، فَلَكَ الحَمْدُ يا سَيِّدي عَلَى عَظِيمِ نِعْمَتِكَ***كه مرا در كمال سلامت به اينجا رساندى. پس سپاس تراست اى سرورم بر اين نعمت بزرگت

عَلَيَّ فِي ذَلِكَ، وَعَلَى ما رَزَقْتَنِيِه مِنْ طاعَتِكَ، َطَلَبِ مَرْضاتِكَ، وَتَعْظِيمِ***شكر و سپاس تو را سزاست بر اينكه طاعت و موجبات جلب رضايت خويش وبزرگداشت درود

حُرْمَةِ نَبِيِّكَ، بَزِيارَةِ قَبْرِهِ وَالتَّسْلِيمِ عَلَيْهِ، وَالتَّرَدُّد فِي مُشاهِدِهِ وَمَواقِفِهِ،***پيامبر(صلى الله عليه وآله)، رابوسيله زيارت مرقدش و آمدوشد در اماكن و تردّد وتوقفش را نصيبم نمودى،

فَلَكَ الحَمْدُ يا مَوْلايَ، حَمْداً يَنْتَظِمُ بِهِ مَحامِدُ حَمَلَةِ عَرْشِكَ، وَسُكانِ***پس حمدترا سز است اى مولايم، حمدى هماهنگ با حمد حاملان عرش و ساكنان

سَمواتِكَ لَكَ، وَيَقْصُرُ عَنْهُ حَمْدُ مَنْ مَضى، وَيَفْضُلُ حَمْدَ مَنْ بَقِيَ مِنْ***آسمان ها برايت، حمدى فراتر از حمد گذشتگان و برتر از حمد آيندگان خلقت،

خَلْقِكَ لَكَ، وَلَكَ الْحَمْدُ يامَوْلايَ، حَمْدَ مَنْ عَرَفَ الْحَمْدَ لَكَ، وَالتَّوفِيقَ***حمد ويژه تو است اى مولايم، حمدى همانند حمد عارفان به حمد و قدرشناسان توفيق

لِلْحَمْدِ مِنْكَ، حَمْداً يَمْـلاَُ ماخَلَقْتَ وَيَبْلُغُ حَيْثُ ما أَرَدْتَ، وَلا يَحْجُبُ عَنْكَ***حمد تو، حمدى به گنجايش فضاى هستى و به امتداد خواست و اراده تو، حمدى كه محجوب و وامانده

وَلا يَنْقَضِي دُونَكَ، وَيَبْلُغُ أَقْصى رِضاكَ وَلا يَبْلُغُ آخِرَهُ أوائِلُ مَحامِدِ خَلْقِكَ***از وصول تو نگردد و موافق با كمال رضايتت باشد،حمدى كه آغازين سپاس هاى خلقت به پاى آن نرسد،

لَكَ، وَلَكَ الْحَمْدُ ماعَرَفْتُ الْحَمْدَ، وَاَعْتَقِدُ الْحَمْدَ، وَجُعِلَ ابِتْداءُ الْكَـلامِ***حمدترا از آنگاه كه حمد را مى شناسم و به آن معتقدم و آن لحظه كه حمد سر آغاز گرديده،

الْحَمْدَ، ياباقِيَ الْعِزِّ وَالعَظمَةِ، وَدائِمَ الْقُدْرَةِ وشَدِيدَالبَطْشِ وَالْقُوَّةِ، وَنافِذَ***اى صاحب عزت و عظمت و قدرت جاودان و دارنده قدرت و توانايى و امر و اراده نافذ،

الأَمْرِ وَالاْرادَةِ،وَواسِعَ الرَّحْمَةِ، وَالمَغْفِرَةِ، وَرَبَّ الدُّنْيا وَالآخِرَةِ، كَمْ مِنْ نِعْمَة***و رحمت و مغفرت گسترده و پروردگار دنيا و آخرت ، چه بسيار نعمت هايى كه

لَكَ عَلَيَّ يَقْصُرُ عن اَيْسَرِها حَمْدِي، وَلا يَبْلُغُ اَدْناها شُكْرِي، وَكَمْ مِنْ***حمد من در خور اندكى از آنها نمى باشد و شكرم به اندازه كمترين آنها نيست و چه بسا

صَنائِعَ مِنْكَ إلَيَّ لايُحِيطُ بِكَثِيرِها وَهْمِي، وَلا يُقَيِّدُها فِكْرِي، اَللّهُمَّ صَلِّ***الطافى كه بيشترين آنها فراتر از گمان من است و انديشه ام به آنها نمى رسد، خداوند! بر

عَلى نَبِيِّكَ الْمُصطَفْى، بَيْنَ الْبَرِيَّةِ طِفْلاً وَخَيْرِها شابّاً وَكَهْلاً، اَطْهَرِ***پيامبرت، برجسته ترين فرد در كودكى و برترين آنها در جوانى و كهن سالى، پاك و پاكيزه ترين

المُطَهَّرِينَ شِيمَةٌ، وَاَجْوَدِ الْمُسْتَمِرِّينَ دِيمَةٌ، وَأَعْظَمِ الْخَلْقِ جُرْثُومَةً، الَّذي***مردم در اخلاق و سخى ترين و مداوم ترين سخاوتمندان و بزرگترين واصيل ترين آفريده ها كه به وسيله

أَوْضَحْتَ بِهِ الدَّلالاتِ، وأَقَمْتَ بِهِ الرِّسالاتِ، وَخَتَمْتَ بِهِ النُّبُوّاتِ، وَفَتَحْتَ***او راه هاى هدايت را روشن و رسالت ها را اقامه و نبوت را به او پايان دادى باب خيرات را به وسيله او

بِهِ الْخَيْراتِ، وَأَظْهَرتَهُ مَظْهَراً، وَابْتَعَثتَهُ نَبِيّاً وَهادِياً آمِيناً مَهْدِيّاً، وَداعِياً***گشودى و او را جلوه گر ساختى و به عنوان پيامبر، هدايتگر، امين، راهنما، دعوت كننده خلق به

إلَيْكَ، وَدالاًّ عَلَيْكَ، وَحُجَّةً بَيْنَ يَدَيْكَ، اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَى الْمَعْصُومِينَ مِنْ***سوى تو حجت خويش بر انگيختى، خداوندا! درود فرست بر معصومان عترت

عِتْرَتِهِ وَالطَّيِّبِينَ مِنْ أُسْرَتِهِ، وَشَرِّفْ لَدَيْكَ بِهِ مَنازِلَهُمْ، وَعَظِّمْ عِنْدَكَ***پيامبر و پاكان خاندانش و جايگاهشان را در درگاهت والا ساز و مقامشان را والا

مَراتِبَهُم، وَاجْعَلْ فِي الرَّفيقِ الأَعْلَى مَجالِسَهُمْ، وَأرْفَعْ إلى قُرْبِ رَسوُلِكَ***و بزرگ گردان و در رفيق اعلا جايشان ده، و درجاشتان تا مقام قرب پيامبرت

دَرَجاتِهِمْ، وَتَمِّمْ بِلِقائِهِ سُرُورَهُمْ، وَوَفِّرْ بِمَكانِهِ أُنسَهُمْ».***بالا و با ديدارش سرورشان را كامل و انسشان را وافر ساز.»