(مسئله 437 ) كسانى كه از رمى در روز عيد عذر دارند، مى توانند شب قبل از آن يا شب بعد از آن رمى كنند و نمى توانند در روز نايب بگيرند؛ و كسانى كه از رمى صبح روز دهم معذور باشند، ولى قادر به رمى در بعد از ظهر باشند، بايد در روز رمى كنند و نمى توانند نايب بگيرند، و اگر از رمى روز يازدهم نيز معذورند، مى توانند در شب يازدهم بعد از رمى روز عيد، رمى روز يازدهم را هم انجام دهند.

(مسئله 438 ) رمى در شب، بدون عذر واقع نمى شود، و مجزى نيست و معصيت هم نموده است.

(س 439 ) كسى كه نتوانسته قربانى كند، و حلق يا تقصير نيز ننموده است، آيا مى تواند رمى روز يازدهم را انجام دهد؟

ج ـ مانعى ندارد.

(س 440 ) آيا زنها مى توانند شب دهم، بعد از نيمه شب از مَشْعَر به منى بروند و همان شب به جمره عقبه بروند و رمى كنند و بعد به خيمه برگردند و نزديك غروب روز يازدهم، مجدداً به جمرات بروند، تا در شب دوازدهم، با توجه به ازدحام و خطرهاى احتمالى، هم رمى روز يازدهم و هم رمى روز دوازدهم را انجام دهند؟

ج ـ براى زنها، رمى جمره عقبه پس از وقوف در مشعر و آمدن به منى در همان شب عيد قربان مانعى ندارد، ولى رمى روز يازدهم و دوازدهم در صورتى براى آنان در شب صحيح است، كه از رمى در روز از صبح تا غروب معذور باشند و خطر ازدحام براى بعض افراد عذر است، ليكن مى توان رمى را در زمانهاى خلوت انجام داد چون وقت رمى از طلوع آفتاب تا غروب است.