(مسئله 248 )قطع كردن طواف مستحبّى، هر چند بدون عذر باشد، جايز است، اما در طواف واجب، احتياط واجب در عدم قطع بدون عذر مى باشد، ولى اگر قطع نمود و طواف را از سرگرفت مجزى است.

(مسئله 249 )بايد دانست كه طواف كننده مى تواند به خاطر جهتى از جهات شرعى يا عقلايى مانند مواردى كه در مسائل بعدى مى آيد طواف را قطع كرده و دو مرتبه از سر بگيرد و از نو به جا آورد و استيناف نمايد، و مسئله اِتمام و امثال آن و احتياطها كه در طواف ذكر مى شود رعايتش غير لازم و براى سهولت است، و چه نيكوست كه در طواف هر كجا شكى برايش حاصل شد گرچه بعد از تجاوز از نصفْ آن را قطع و از سر بگيرد، و بين طواف و نماز در شكها اين فرق وجود دارد كه عمل به شك و آوردن نماز احتياط و غيره در نماز يك عزيمت است و لازم الاتّباع، ليكن اگر نماز را رها كند و آن را از سر بگيرد، حرام است. ليكن در طواف، اِتمام، ترخيص و جايز است، بنابراين همه جا مى تواند از سر بگيرد و راحت هم مى باشد.

(مسئله 250 )جايز است، بلكه مستحبّ است شخص، طواف را براى رسيدن به نماز جماعت قطع كند، هر چند جماعت عامّه و غيرشيعه باشد، كه در صحيحه عبدالله بن سنان هم آمده،[1] يا براى رسيدن به وقت فضيلت نماز واجب باشد، و از هر جا قطع كرد، از همان جا بعد از نماز اتمام كند؛ و احتياط آن است كه به دستور مسئله فوق عمل كند، گرچه رها كردن و از سرگرفتن راحت تر است.

--------------------------------------------------------------------------------

[1]. وسائل الشيعة، 13/384، أبواب الطواف، باب 43/2.