(مسئله 44 )كسانى كه از قبل مى دانند از معذورين مى باشند و نمى توانند وقوف اختيارى مشعر را درك كنند، نيابت آنان صحيح نيست. بنابراين، خدمه كاروانها كه به ناچار بايد همراه ضعفا يا زنان به منى بروند، نيابت آنها صحيح نيست، و اگر قبل از استخدام اجير شده اند، بايد حج را به جا آورند و وقوف اختيارى را درك كنند.

(س 45 ) افرادى كه هر سال به حج مى روند ـ از قبيل خدمه كاروانهاـ در محلّ خود از كسى نيابت قبول مى كنند، ولى در ميقات بر اثر اشتغال زياد، از نيابت غافل و به نيّت خود مُحرم مى شوند، بعد كه متوجه شدند دوباره نيّت نيابت مى كنند، آيا حج نيابتى آنان درست است يا حج براى خودشان حساب مى شود؟

ج ـ اگر محرّك آنان در احرام، حجِ نيابى باشد، يا ارتكازاً قصد منوبٌ عنه را داشته و داعى و انگيزه آنان منوبٌ عنه بوده، صحيح است و براى منوبٌ عنه واقع مى شود.

(س 46 )حج به نيابت حضرت ولىّ عصرـ ارواحناله الفداءـ چون در موسم حج تشريف دارند، جايز است يا نه؟

ج ـ نه تنها مانعى ندارد بلكه مستحبّ است.

(س 47 )خدمه هايى كه از روى جهل به مسئله اجير شده اند و وقوف اختيارى مشعر را درك نكرده اند، تكليفشان چيست؟

ج ـ اگر عذر آنها طارى بوده يعنى بعد از رسيدن به مكّه و محرم شدنشان به عمره تمتّع، عذر برايشان پيش آمد نمايد و در زمان اجير و نايب شدن نمى دانسته اند، نيابت صحيح است و كفايت مى كند والاّ ضامن بوده و حجّشان براى منوب عنه كافى نمى باشد، مگر آنكه حج مستحبى باشد و كسانى كه او را اجير نموده اند راضى شوند.

(مسئله 48 )اجير شدن و نيابت زنان ـ با اينكه در شب دهم با درك وقوف اضطرارى مشعر به منى مى روند و رمى جمره عقبه را در شب دهم انجام مى دهند ـ جايز و صحيح است.