Loading...
error_text
پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت آیت الله العظمی صانعی :: کتابخانه فارسی
اندازه قلم
۱  ۲  ۳ 
بارگزاری مجدد   
پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت آیت الله العظمی صانعی :: 12 . رضايت مجنّى عليه در عمليات ورزشى ( عوامل موجهه جرم )

12 . رضايت مجنّى عليه در عمليات ورزشى ( عوامل موجهه جرم )

(س 417) در بازى هاى ورزشى ( به عنوان مثال ورزش مشت زنى ) اگر يكى از بازيكنان با مشت حريف بميرد، آيا ديه دارد يا نه؟ اگر ديه داشته باشد، برعهده چه كسى است ( دولت ميزبان، دولت اعزام كننده، يا شخص ورزشكار )؟

ج ـ ورزشكاران چون خودشان متوجه هستند كه در ورزش، اين گونه حوادث ممكن است پيش بيايد و مى دانند كه از نظر قانون و مقرّرات، حوادث اتفاقى در ورزش ضمان ندارد و قانونگذار صدمه زننده را مبرّا دانسته است. پس ورزشكار، عملاً صدمه زننده را «برىء الذمّه» نموده و اين ابراى عملى به منزله ابراى قولى است، البته در صورتى كه منجر به مرگ نگردد، اما ابراى عملى نسبت به ديه قتل، چون ديه بعد از فوت ثابت مى گردد و عفو مقتول نسبت به مازاد از ثلث ديه عدم نفوذش خالى از وجه، بلكه خالى از قوّت نيست و در اين حكم فرقى بين جنايت عمدى و غير عمدى نيست و مسئله اخذ برائت متطبّب كه در نصّ[1] آمده، با ديه بعد از جنايت تفاوت دارد و نمى توان آن را با اين مسئله قياس نمود.

--------------------------------------------------------------------------------

[1]. وسائل الشيعة، ج 29، كتاب الديات، أبواب موجبات الضمان، باب 24، حديث 1، ص 260.

عنوان بعدیعنوان قبلی




کلیه حقوق این اثر متعلق به پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت آیت الله العظمی صانعی می باشد.
منبع: http://saanei.org