(س 408) آيا پدر و مادر مى توانند نسبت به فرزند صغيرشان كه مجروح شده، هم از قصاص و هم از ديه صرف نظر كند.

ج ـ حقّ گذشت ندارند، مگر آنكه از مال خود به اندازه ديه به او بدهند، يا اينكه گذشت به مصلحت طفل باشد، بدين صورت كه مثلاً بعد از مدتى بيشتر از آن را براى طفل بگيرند. 22/12/74

(س 409) آسيبى به پاى دختر بچه اى زير سنّ بلوغ شرعى وارد گرديده كه در اثر اين صدمه به ميزان چهل درصد پاى اين دختر بچه فلج شده است و علاوه بر فلج نقص عضو به صورت لاغرى عضلات پا و تغيير شكل در راه رفتن و از بين رفتن زيبايى پا نيز به وجود آمده است. آيا ولىّ قهرى چنين دختر بچه اى مى تواند مسبّب را عفو نمايد يا خير؟

ج ـ حقّ عفو مجانى ندارد، چون خلاف مصلحت صغير مى باشد و ولايت ولىّ تابع رعايت مصلحت است. 30/2/77

(س 410) در مواردى كه صغيرى مجروح گرديده، آيا ولىّ او مى تواند اعلام كند كه عليه راننده مقصّر شكايتى ندارم و اگر فرزندم پس از بلوغ ادّعايى داشت خودم پاسخگو هستم و جبران مى كنم؟ آيا جبران به نحو تعليقى كه پدر اظهار داشته، درست است يا خير؟

ج ـ رعايت مصلحت صغير لازم است.

(س 411) در مواردى كه صغير مورد تهمت يا فحاشى و اهانت قرار مى گيرد، آيا ولىّ يا قيّم او موظف به طرح دعوى از سوى او مى باشد يا نه؟ آيا مى تواند به صورت تبرّعى و يا غير تبرّعى از حقّ صغير گذشت نمايد؟

ج ـ بايد رعايت مصلحت صغير را نمود.

(س 412) در مواردى كه براى صغير، قيّم نصب شده باشد، آيا قيّم حقّ گذشت يا تخفيف ديه را دارد؟

ج ـ بايد رعايت مصلحت صغير را بنمايد.

(س 413) اگر مقتول صغيرى داشته باشد، آيا مى توان گفت همواره اخذ ديه در چنين مواردى اصلح به حال صغار است و يا حسب مورد مى توان در مواردى طلب قصاص كرد؟

ج ـ حسب مورد متفاوت است و بايد رعايت مصلحت صغير را نمود.

(س 414) آيا منظور از مصلحت صغير مصلحت مادى است يا امور غير مادى را هم شامل مى شود. به عنوان مثال چنانچه مقتول صغيرى داشته باشد، اگر ولىّ او بخواهد سهم ديه اش را از قاتل بگيرد، به دليل موقعيّت خانوادگى صغير گرفتن ديه را مصلحت نمى داند و احتمال عقلايى هم مى دهد كه در صورت اخذ ديه، صغير بعد از بلوغ او را مورد اعتراض قرار دهد. آيا ولىّ صغير در اين گونه موارد مى تواند تحت عنوان رعايت غبطه صغير، از ديه گذشت نمايد؟

ج ـ مصلحت منحصر به امور مادى نمى باشد، بلكه مسائل تربيتى و زندگى خانوادگى، خود از اهمّ مصالح است.

(س 415) ملاك در رعايت غبطه صغير چيست؟ آيا عدم الضرر كافى است، يا بايد نفع صغير لحاظ شود؟ از اين جهت آيا بين ولىّ قهرى و قيّم تفاوت وجود دارد؟

ج ـ رعايت مصلحت لازم است و فرقى بين قيّم و ولىّ از اين جهت نيست، زيرا عمل ولىّ بر خلاف مصلحت در مال مولّى عليه، غير نافذ و باطل است.

(س 416) آيا جنين پس از تولد و بلوغ مى تواند ديه يا خساراتى را كه در دوران جنينى به وى از سوى ثالث وارد شده مثلاً منجر به نابينايى و غيره شده ( در صورت اثبات) مطالبه نمايد ؟

ج ـ اگر ولى او ديه را نگرفته باشد مى تواند بگيرد چون حق به مرور زمان از بين رفتنى نيست. 13/9/84