(س 88) در باره لزوم تأخير اجراى حدّ زن شيرده، لطفاً در مورد سؤالات ذيل حكم شرعى را بيان فرماييد:

1 . آيا اين حكم، شامل مادر رضاعى نيز مى شود؟

2 . در فرض شمول، بين امكان و عدم امكان جايگزين دايه اى ديگر يا استفاده از شير خشك يا شير حيوان، تفاوتى وجود دارد؟

3 . در صورت امكان، يافتن جايگزين (دايه)، وظيفه حاكم شرع است يا ولىّ طفل؟

ج 1 و 2 ـ آنچه كه مناط عدم اجراى حدّ در مادر اصلى است، اگر در مادر رضاعى هم موجود باشد، حد جارى نمى شود و آن مناط و ملاك عبارت است از رسيدن ضرر به شيرخوار و مرتضع. بنابراين، حتى نسبت به مادر هم اگر زن شير دهنده ديگرى پيدا شود و يا بتوان جلوى ضرر شيردادن را با هر وسيله اى ولو با تغذيه از شير خشك و مرضعه ديگر گرفت، شيردادن مانع از اجراى حد نمى باشد. خلاصه اينكه اصلْ اجراى حدّ است، مگر آنكه احتمال ضرر به شيرخوار باشد و نتوان جلوى ضرر را گرفت.

ج 3 ـ وظيفه هيچ كدام نيست ، چون باب حدود، باب تخفيف است. 1/4/82