(س 973) اگر شخصى با زن شوهردار زنا كند و پس از مدتى شوهر آن زن، او را طلاق دهد، آيا آن شخص كه با او زنا نموده است، مى تواند با وى ازدواج نمايد يا خير؟

ج ـ زناى با زن شوهردار ـ كه از آن بايد به خدا پناه برد ـ گرچه موجب رجم زن بعد از ثبوت نزد حاكم شرع از باب حد مى گردد و موجب رجم مرد، اگر زن داشته و محصن بوده، و حد داشتن، يعنى صد ضربه شلاق و تازيانه، اگر غير محصن باشد مى گردد؛ ليكن به هر حال، اگر آن زن بعد از عدّه وفات يا طلاق ـ كه از اعمال خود پشيمان شده و مرد هم پشيمان گشته ـ تصميم به ازدواج گرفتند، و به سببيت زنا با زن شوهردار علم نداشته اند، نمى توان گفت ازدواج آنها حرام و آن زنا باعث حرمت ابديّه شده باشد، اگرچه حرمت ابديّه به مشهور نسبت داده شده، ليكن نظر اين جانب به عدم سببيت براى حرمت ابديّه است. 21/8/77

(س 974) زنى قبل از طلاق از شوهر اول، با مردى ارتباط نامشروع برقرار مى كند، پس از مدتى از شوهر اول طلاق گرفته و با شخص دوم ازدواج نموده است. اينك از شوهر دوم داراى سه فرزند است. با توجه به اينكه زن و مرد هر دو جاهل به حكم و موضوع بوده اند، و همچنين در هنگام علقه زوجيت ابتدايى زن با شوهر اولش، صرفاً رابطه دوستانه با شوهر فعلى اش داشته است، آيا حكم ازدواج آن دو صحيح است يا به يكديگر حرام مؤبد هستند؟

ج ـ به نظر اين جانب زناى با زن شوهردار، گرچه حرام و معصيت كبيره است و بايد به خدا پناه بُرد، ليكن موجب حرمت ابديّه نمى شود و در امثال مورد سؤال كه با جهل و گذشت مدّت و صاحب فرزند شدن همراه است، نبايد زوج و زوجه خود را گرفتار احتياط و وسوسه نمايند. 17/8/77