حضرت آیت الله العظمی صانعی در گفتگو با تلویزیون ZDF آلمان گفت: «اگر طرح روسیه به نتیجه نرسد و پرونده ایران به شورای امنیت سازمان ملل ارجاع شود، شورای امنیت نباید تصمیمی بگیرد که به ضرر ملت ایران تمام شود.»

ایشان با بیان این که در مناقشه اخیر، نباید ضرر آن متوجه ملت‌ها شود افزودند: «نه تنها من بلکه تمامی رهبران مذهبی دنیا خواهان حل و فصل مسالمت‌آمیز این مناقشه هستند، چرا که رهبران مذهبی اصولاً خواهان زندگی مسالمت آمیز تمام افراد بشر هستند و من هم امیدوارم با تحقق چنین مسأله‌ای همگان با صلح و آرامش در کنار یکدیگر زندگی کنیم.»

آیت الله صانعی با بیان این که در منطق اسلام استفاده از اتم برای مقاصد نظامی حرام شرعی است و هیچ گاه برای مبارزه با دیگران اجازه استفاده از آن داده نمی‌شود، فرمودند: «اگر دیگران هم با اتم علیه دیگران ظلم کردند و مردم و گیاهان و جانداران را در معرض خطر قرار دادند، در عین حال ما حق مقابله به مثل را نداریم، چرا که ظلم را با ظلم نمی‌توان پاسخ داد، درست همانگونه که در جنگ ایران و عراق علی‌رغم استفاده صدام از بمب‌های شیمیایی، رزمندگان ایران از مقابله به مثل خودداری کردند.»

این فقیه عالیقدر در ادامه سخنان خویش و در پاسخ به سؤالی در خصوص پیوند دین و دموکراسی در اسلام فرمودند: «دموکراسی اسلام بالاتر از دمکراسی ادعایی غرب است، چرا که در دمکراسی اسلام هیچ حقی از بین نمی‌رود و مسئولین نظام اسلامی علاوه بر این که برای انتخاب شدن نیازمند رأی بالای مردم هستند، باید به گونه‌ای عمل نمایند که مورد علاقه مردم هم واقع شوند و مردم به آنان عشق بورزند و این مطلب اخیر یعنی عشق و محبت مردم به مسئولان که اساس دمکراسی اسلام است، نکته‌ای است که در دمکراسی غرب وجود ندارد.»

ایشان همچنین در خصوص امکان تحقق چنین مدلی از دمکراسی فرمودند: «تحقق این مدل بستگی به برخورد قدرتمندان با مردم دارد و اینکه قدرتمندان بدانند در دمکراسی هیچ کس نمی‌تواند انسان‌ها را بدون جهت کنترل کند و آزادی و اختیار آنان را بدون توجه به قانون سلب نماید.»

ایشان افزودند: «مثال بارز تحقق این امر در عصر حاضر، شخص حضرت امام سلام الله علیه بودند که زمانی که وارد ایران شدند چند میلیون نفر به استقبال ایشان شتافتند اما با این که در دوران حیات ایشان جنگ اتفاق افتاد، عده زیادی خسارت دیدند، عده‌ای به شهادت رسیدند و خانواده‌هایی بی سرپرست شدند مع الوصف بعد از جنگ که امام از دنیا رفتند دو برابر در تشییع جنازه ایشان شرکت کردند و این یعنی اوج عشق و علاقه مردم به رهبر خویش که بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی بودند؛ نظامی که همه ارکانش مبتنی بر خواست و رأی مردم است.»

ایشان افزودند: «مردم ما برای کسب آزادی‌ها، سرمایه‌گذاری زیادی انجام دادند و افراد زیادی در این راه صدمه دیده‌اند، لذا باید طوری عمل شود که این آزادی‌ها حفظ شود و کامل‌تر گردد.»

آیت الله العظمی صانعی در بخش دیگری از مصاحبه خود با تلویزیون ZDF آلمان و ARTE (مشترک بین فرانسه و آلمان) به پرسش‌های خبرنگاران این دو رسانه در خصوص موضوع مهدویت پاسخ گفتند.

معظم له در پاسخ به سؤالی درخصوص علائم ظهور امام زمان(عج) فرمودند: «آنچه که برای ظهور امام زمان روحی و ارواح العالمین له الفداء در روایات بیان شده و عقل هم آن را تأیید می‌کند، همان علائمی است که امروز یا محقق شده و یا در حال تحقق است و لذا شواهد زنده‌ای وجود دارد که وجود مقدس ایشان ظهور خواهند کرد.»

ایشان با بیان این که حسب روایات در زمان حضور حضرت(عج) جهان یکپارچه خواهد شد و همه انسان‌ها یک هدف، یک قانون و یک حکومت خواهند داشت، افزودند: « اینکه دول دنیا به طرف تشکیل سازمان ملل متحد و تدوین منشور حقوق بشر که همه حکومت‌ها و دولت‌ها آن را امضاء کرده‌اند و در واقع برای اولین بار جهان به یک اجماع دست یافت؛ به علاوه تشکیل دادگاه‌ها برای محاکمه قدرتمندان جنایتکار، همه این امور حاکی از حرکت بشریت در مسیر اجرای عدالت است.»

این مرجع بزرگوار با بیان این که پیشرفت علم و دانش در جهان امروز نیز یکی از زمینه‌های ظهور است، فرمودند: «حرکت مردم جهان امروز به سمت کسب ارزش‌های واقعی از قبیل عدالت، آزادی و حقوق بشر است و امروز به جایی رسیده‌ایم که همه با ظلم و ستم، ترور و تروریسم مخالفت می‌کنند.»

ایشان افزودند: «این که می‌گویند امام زمان(عج) می‌آید و جهان را پر از عدل و داد می‌کند، معنایش این است که دیگران قبل از ظهور از ظلم جلوگیری می‌کنند اما امام علیه السلام که می‌آید این جلوگیری را کامل می‌کند و ایشان که بیایند صلح جهانی را می‌آورند، عدالتی برقرار می‌شود که دیگر هیچ قدرتمندی نتواند ظلم کند و این که می‌گویند اگر امام زمان بیاید می‌کشد، تهمت به اسلام زده‌اند.»

ایشان در پایان این گفتگو و در پاسخ به سؤالی در خصوص سوء استفاده برخی جریان‌های سیاسی از مقدسات مردم فرمودند: «هیچ قدرتمندی حق ندارد در کاری که انجام می‌دهد و یا نمی‌دهد از دین استفاده ابزاری نماید.»