حضرت آیت الله العظمی صانعی در مراسم سالروز شهادت حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام) که در محل دفتر ایشان در شهر قم برگزار شد طی سخنانی با اشاره به مرارتهای آن امام بزرگوار در ترویج دین و مذهب به اهانتهای منصور به ایشان اشاره کردند و فرمودند: «به دستور منصور خانه امام را آتش زدند و امام را شبانه و با پای پیاده نزد او آوردند تاریخ می نویسد منصور ظاهراً از کار خود پشیمان شد و به امام صادق (ع) عرض کرد چه حاجتی داری، حضرت فرمود بروید به زن و بچه‌ام بگویید مرا به منزل تو آورده اند و این کلام امام گویای این مطلب مهم است که بزرگ‌ترین مصیبت برای زن این است که نداند همسرش کجاست و فرزند نداند پدرش کجاست. این گویای بدترین ظلم و ستم است برای اینکه حضرت را در دل شب بردند، بچه‌ها خواب بودند و با آن وضعی که شنیده اید بردند.»

ایشان با بیان اینکه برخی ها برای خوش خدمتی به ظالمان به جای آوردن کلاه، سر می‌آورند این افراد را بدترین افراد و آنان را خسر الدنیا و الاخرة توصیف کردند و فرمودند: «این افراد که متاسفانه زیاد هم هستند برای خوشحالی سردمداران چنین می کنند ولی غافلند که سردمداران جرم و گناه را به گردن ایشان می اندازند اینها بدترین افراد ند اینها خسر الدنیا و الآخرتند؛ هم دینش وهم دنیایش را از دست می دهد و هم توی سرش می‌زنند ، این افراد از قبیل پسر ربیع اند که او سواره بود و امام صادق علیه السلام پیاده و پا برهنه، او اسب را می‌دواند و زمانی که حضرت به او گفت آهسته برو من پیرمرد شصت ساله که نمی‌توانم و توان ندارم تند بیایم که او هیچ توجهی به امام نکرد. وقتی جنایت بشر برسد به این جا، هیچ کس نمی‌تواند نگه اش دارد. و معلوم است که جایگاه چنین کسی اسفل السافلین است.»

ایشان در بخشی دیگر از سخنانشان با اشاره به ماجرای حمله دژخیمان رژیم پهلوی به مدرسه فیضیه که در سالروز شهادت امام صادق (علیه السلام) صورت گرفت تبعید حضرت امام را نقطه عطف تاریخ انقلاب عنوان کردند و فرمودند: «یک جمله ای امام دارد فرمود وقتی من را گرفتند و می برد ند آن‌ها می‌ترسیدند و من نمی‌ترسیدم والله عزت اسلام را حفظ کردم. امام را می‌برند به زندان اما ایشان عزت اسلام را حفظ می‌کند، نکند امروز ما که آزادیم نعوذبالله با اعمالمان ذلت اسلام را ترویج کنیم.»

آیت الله صانعی افزود: «مبادا ما برای اسلام ذلت بیافرینیم که در این صورت از رحمت خدا دور می‌شویم و رابطه ما با خدا و ائمه (علیهم السلام) قطع می‌شود. دنیا این قدر ارزش ندارد که آدم برای اسلام ذلت بیافریند. مبادا ما به گونه ای عمل کنیم که چهره اسلام را در دنیا چهره جنگ و آدم کشی معرفی کنیم و قدرتمندان هم با سوء استفاده از این وضعیت ما را به جان هم بیاندازند و چهره اسلام را ننگین کنیم. مواظب باشیم اسلام دین رحمت است. دقت داشته باشیم که اولین آیه قرآن بسم الله الرحمن الرحیم است.»

ایشان در پایان از سخنانشان به شرائط اختناق دوران امام صادق (علیه السلام) و سختی مبارزه اشاره کردند و فرمودند: «گاهی اوقات ائمه از بزرگان حدیث انتقاد می‌کردند که البته این انتقاد برای حفظ جان آنها بود مثلا امام صادق می‌فرمایند اگر زراره و ابن مسلم نبودند آثار پدرم باقرالعلوم(ع) از بین رفته بود. اما در کنارش هم می‌بینیم که می‌گوید این آدم این‌طور است. بچه هایشان می گویند پدر ما چه کرده است که شما این چنین می‌فرمایید، فرمودند برای حفظ جانشان می‌گویم. چرا که اگر بفهمند به ما علاقه دارند آنها را می کشند. اگر بفهمند با ما رفت و آمد دارند جرم است و او را اذیت می کنند.»