* احمد عابدینی

مقاله با روش تحلیلی بدنبال اثبات نظریه خود است.

با استفاده از مفاهیم کلی آیات قرآن و روایات به اثبات بیمه می پردازد. در واقع از دو مفهوم تعاون و برّ استفاده می کند. نویسنده ابتدا با یک مقدمه، مبانی نظری فرضیه خود را اثبات کرده است، که بر اساس عقل، سیره ی عقلاء و شرع هر شخص در مقابل نیازهای خویش و همچنین در مقابل اعمال و کرده های عمدی و سهوی خودش مسئولیّت دارد.

همچنین انسان موجود اجتماعی است. از ابتدا انسان به ناتوانی خود در رویاروی با حوادث پی برد. در نظام قبیله ای و خانواده گسترده خانواده و قبیله مهمترین حامی فرد بود. در همیاری نوعی ضمان به وجود آمد، که به ضمان عاقله شهرت یافت و اسلام آن را تایید کرده است.

اصل تعاون و هم یاری اصل ثابت است ولی در شرایط مختلف زمانی و مکانی شکل های متفاوت می یابد.

بیمه ها شکل نوین ضمان ها هستند که همان کارکردها را دارا است.

در عرف عقلا، بیمه ها جای ضمان ها را گرفته است. با تغییر ساخت اجتماعی بیمه های گوناگون جای عاقله و ضمانت های جریره، عتق و غیره می گیرند.