دليل آخرى كه مى‌توان به جمع دلايل قايلين به كفايت اغسال از وضو، افزود اين كه :

تشريع غسل همانند وضو مى‌باشد؛ يعنى همان‌گونه كه وضو رافع حدث است، غسل نيز حدث را رفع مى‌كند. در اين ميان فرقى بين غسل جنابت و ديگر اغسال نيست. به تعبير ديگر، شارع مقدّس وضو و غسل را تشريع كرده، به گونه‌اى كه هر كدام مجزى از چيزى است كه براى آن تشريع شده است؛ اين در حالى است كه هيچ نيازى به ضميمه كردن يكى با ديگرى نبوده است.

مويّد اين مطلب، اغسال مستحبى است كه به واسطه خواب يا مطلق حدث، نقض و باطل مى‌شوند؛ مانند «غسل احرام» و «دخول مكه» و يا «غسل زيارت»؛ براى اين كه، اگر اين اغسال رافع حدث نبودند، با حدث نيز نقض نمى‌شدند. علامه حلى ؛ در مورد نقض غسل توسط حدث مى‌نويسد :

لو اغتسل للإحرام، ثمّ نام قبله استحبّ له اعادته؛[1]

اگر براى احرام غسل كند و سپس به خواب رود، قبل از اين كه محرم شود، اعاده غسل بر وى مستحب است.

همچنين صيمرى ؛ فرموده است :

الأغسال المستحبّة للفعل على قسمين : أحدهما: يستحبّ الغسل قبله، كالإحرام والطواف وزيارة المعصوم ـ دون غيره ـ وصلاة الحاجة والاستخارة والاستسقاء وقضاء الكسوف مع استيعاب القرص والترک تعمّداً. هذه السبعة الأغسال يستحبّ الغسل قبل الفعل. ولو أحدث بعد الغسل وقبل الفعل انتقض غسله واستحبّ اعادته؛[2]

اغسال مستحبِ مربوط به فعل دو قسم‌اند : يك قسم از آن، غسلى است كه قبل از فعل مستحب باشد، مانند احرام و طواف و زيارت معصوم (ع) ـنه غير معصوم ـو نماز حاجت و استخاره و استسقاء و قضاى نماز كسوف با گرفتگى كامل قرص و ترك عمدى نماز آيات (در كسوف). اين هفت غسل قبل از فعل، مستحب مى‌باشند و اگر بعد از غسل و قبل از فعل محدث شود، غسل وى نقض شده و اعاده آن مستحب است.

--------------------------------------------------------------------------------

[1] . مختلف الشيعة، ج4، ص(ع)5، مسئلة 35.

[2] . كشف الإلتباس ، ص 342.