اول: بايد همه قدرتمندان حكومتى و اقتصادى، تلاش كنند تا فقر را در جوامع بشرى ريشه‌كن كنند. يكى از عوامل كودك آزارى، فقر و نابسامانى اقتصادى است. البته خانواده‌هاى فقير مذهبى، توانسته‌اند با انديشه دينى، به تربيت فرزندان خود بپردازند و با آنها از طريق عاطفى برخورد نمايند. شما بايد تلاش كنيد كه با وضع قوانين خاص، به قدرتمندان بفهمانيد كه با ريشه‌کن كردن فقر از جوامع، كودك آزارى هم كم مي‌شود. ما در قوانين بين المللى مي‌خوانيم كه كودكان را نبايد به كار گمارد، اين قانون، بسيار خوب و ارزنده است، ولى راه حل به کار نگرفتن کودکان ـ به ویژه در کارهایی که خارج از توان آنهاست ـ ریشه­کن کردن فقر در جوامع می باشد و تا زمانی که خانواده‌ها در فقر به سر می‌برند، به ناگزير فرزندان را براى تأمين هزينه‌هاى زندگى، به كار مي‌گمارند.