Loading...
error_text
پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت آیت الله العظمی صانعی :: کتابخانه فارسی
اندازه قلم
۱  ۲  ۳ 
بارگزاری مجدد   
پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت آیت الله العظمی صانعی :: راه ثابت شدن نجاست

راه ثابت شدن نجاست

(مسئله 419) نجاست هر چيز، از سه راه ثابت مى شود:

1. خود انسان يقين كند چيزى نجس است، و اگر گمان داشته باشد كه چيزى نجس است، لازم نيست از آن اجتناب نمايد. بنابراين، غذاخوردن در قهوه خانه و مهمان خانه هايى كه افراد بى مبالات و كسانى كه پاكى و نجسى را مراعات نمى كنند، در آنها غذا مى خورند، اگر انسان يقين نداشته باشد غذايى را كه براى او آورده اند، نجس است، اشكال ندارد، كه معمولاً هم يقين وجود ندارد؛

2. كسى كه چيزى در اختيار اوست، بگويد آن چيز نجس است. مثلا همسر انسان يا آشپز بگويد ظرف يا چيز ديگرى كه در اختيار اوست، نجس است؛

3. دو نفر ثقه بگويند چيزى نجس است، و نيز اگر يك نفر مورد اطمينان در گفتار هم بگويد چيزى نجس است، بايد از آن چيز اجتناب كرد.

(مسئله 420) چيز نجسى كه انسان شك دارد پاك شده يا نه، نجس است، و چيز پاك را اگر شك كند كه نجس شده يا نه، پاك است؛ و اگر هم بتواند نجس بودن يا پاك بودن آن را بفهمد، لازم نيست وارسى كند.

(مسئله 421) اگر چيز پاكى به چيز نجس برسد و انسان شك كند كه هر دو يا يكى از آنها تَر بوده يا نه، آن چيز پاك، نجس نمى شود.

(س 422) كَندن پوست يا زخم يا دندان و يا امور مشابه آنها چه حكمى دارد؟ آيا اين گونه پوستها نجس اند؟

جـ اگر ضرر فاحش نداشته باشد، حرام نيست و قطعه هاى كوچك و ريز هم نجس نيست، برخلاف قطعه هاى بزرگ كه نجس اند.

(س 423) دستى بريدگى دارد و محلّ زخم آن، باز است و لاى آن قرمزى خون است و هر چه آب كشيده مى شود، خونى كه در محلّ زخم است، از بين نمى رود. آبى كه از روى آن خون برمى گردد، چه حكمى دارد؟

ج ـ اگر شخص يقين كند كه آب قليل با خون برخورد نموده و شكاف زخم هم به گونه اى باشد كه خون، خون ظاهر بدن حساب شود، آن آب هم محكوم به نجاست است؛ امّا در باب آبهايى مثل آب لوله كشى شهر، مطلقاً پاك هستند. 27/10/70

(س 424) در رساله توضيح المسائل مى فرماييد كه اگر خونى از لاى دندانها بيرون بيايد و در آب دهان مستهلك شود، پاك است. آيا اين حكم، شامل ديگر خونهاى دهان، نظير خون زبان و قسمت داخلى گونه ها نيز مى شود؟

ج ـ چنانچه در دهان مستهلك گردد و عين نجاست برطرف شود، پاك است. 4/11/71

(س 425) وقتى كه در خواب هستم، آب زرد رنگى شبيه به خون، از دهانم بيرون مى آيد كه متكا را مرطوب و زرد مى كند. آيا اين آب نجس است؟

ج ـ چون يقين به خون بودن نيست (هر چند به گمان خودتان، خون باشد)، محكوم به طهارت و پاكى است. 18/11/71

(س 426) اگر دهان به واسطه خون داخل دهان يا نجاست بيرون از آن، نجس شود، آيا با خوردن آب كُر يا جارى، پاك مى شود؟

ج ـ دهان، محكوم به طهارت است و نجس نشده تا پاك بشود.

(س 427) دندان مصنوعى، اعم از ثابت و غيرثابت، و نيز موادّى كه با آن دندان را پُر مى كنند، آيا جزء باطن است كه با رسيدن نجاست به آن، نياز به تطهير ندارد، يا آنكه در صورت رسيدن خون به آن، بايد تطهير شود؟

ج ـ دندان مصنوعى، تا زمانى كه در دهان قرار دارد، نجس نمى شود. 9/3/76

(س 428) اگر به واسطه زخمى كه در سر هست، تمام بدن نجس شود، آيا مى توان از قسمت گردن به پايين را تطهير كرد؟

ج ـ آرى، چون در نجس شدن، سرايت لازم است و بالاى گردن، هر چند نجس باشد، رطوبت مسريه ندارد و بنا بر فرض، خشك است. 7/3/76

(س 429) اگر از بدن انسان جايى بريده و يا زخم شود، پس از آب كشيدن آن، آيا روى زخم و محلّ بريدگى (كه بسته شده و خشك مى شود و گاه، قهوه اى يا قرمز رنگ است و يقين به خون بودن آن نيست) نجس است؟ اگر در همان حال خشكى، مجدداً آن را آب بكشيم، پاك است؟

ج ـ تا يقين به خون بودن آن نداشته باشيد، نجس نيست.

(س 430) اگر جايى از بدن انسان خراشيده شود يا پوستى از آن جدا شود كه موجب سوزش گردد، محلّ آن پاك است يا نجس؟

ج ـ پاك است، مگر آنكه خون بيرون بيايد، كه در آن صورت به محض زايل كردن و برطرف نمودن آن خون از محل به وسيله اى مانند پارچه يا دستمال و... ، موجب طهارت و پاكى آن مى شود. 2/3/80

(س 431) اكثر موهاى جلوى سرم سوخته است. جهت ترميم و استفاده از موى مصنوعى به دكتر مراجعه نموده ام. با توجّه به اينكه اين موها از خارج كشور وارد مى شوند، آيا محكوم به طهارت اند؟

ج ـ محكوم به طهارت و پاكى اند. 20/2/80

(س 432) كف بيمارستان كه با آجر يا سنگ مفروش شده، اگر نجس شود، آيا پس از آنكه آب شيلنگ به آن وصل شد، پاك مى گردد يا بايد غُساله آن جمع شود؟ تطهير مورد مذكور به وسيله آب قليل چگونه است؟

ج ـ به وسيله آب كُر يا جارى پاك مى شود و نيازى به جمع كردن غُساله نيست؛ و نيز مورد مذكور، با آب قليل هم پاك مى گردد، ولى بايد به قدرى آب روى آن بريزند كه جارى شود، و چنانچه آبى كه روى آن ريخته اند، از سوراخى بيرون رود، همه كف بيمارستان پاك مى شود؛ و اگر بيرون نرود، محلّى كه در آن آب غُساله جمع مى شود، نجس است و مى توان آن را به اين صورت پاك كرد كه ابتدا آب غُساله را به وسيله ظرف يا پارچه اى جمع كنند و جاى آن را خشك و نظيف نمايند، همچنان كه اگر عين نجاست را هم ازاله نمايند، پاك مى شود، يعنى از بين بردن عين نجاست از كف مثل بيمارستان، خودْ سبب طهارت است و حكم آب را دارد. 25/3/80

(س 433) اگر تهِ عصا، پاى مصنوعى و لاستيكهاى چرخ ويلچر نجس باشند، آيا به وسيله زمين پاك مى شوند؟

ج ـ با برطرف شدن عين نجاست از آنها، پاك مى شوند.

عنوان بعدیعنوان قبلی




کلیه حقوق این اثر متعلق به پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت آیت الله العظمی صانعی می باشد.
منبع: http://saanei.org