شهادت تنها مختص اسلام نيست، بلكه حقيقتي والا است كه بشريت از روز ازل آن را درك كرده و در زندگي خويش بدان تحقق بخشيده است.

وقتي كه دفاع از ميهن، عزت و شرف ايراني مسلمان، به آرمانهاي بزرگ و معناداري تبديل مي‌شود، شهادت بُعدي فراتر از كشته شدن صرف و مرگ معمولي پيدا مي‌كند. در حقيقت دفاع از فرهنگ، مذهب و ايمان و كشته شدن در راه آن‌ است كه مرگ را به شهادت تبديل مي‌كند. چنين كسي شهيد و شاهد همواره زنده و ناظر هميشگي ملت در طول ساليان مي‌باشد.

شهادت امري شخصي است و كاملاً از نهاد اختيار و انتخاب آدمي سر بر مي‌آورد و مفهومي است كه خداوند در وجود انسان به وديعه نهاده‌ است.

شهادت و شهادت‌طلبي با اختيار و آگاهي و به پاس اهداف و آرمان‌هاي بلندي همچون دفاع از انسانها و انسانيت، آرمانهاي بشريت و پايمردي در راه حفظ عزت و شرف رخ مي‌دهد.

شهيد، احياي آزادي، تحقق عدالت و برابري و تثبيت حقوق بشر را در سرلوحه افكار خود مي‌پروراند.

شهادت از سر ايثار و فداكاري و از خويش گذشتن براي رسيدن به هدفي بس والاتر و ارجمندتر سرچشمه مي‌گيرد.

شهيد هرگز نمي‌ميرد، بلكه همواره زنده است و ناظر بر جامعه خويش مي‌باشد.