Loading...
error_text
پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت آیت الله العظمی صانعی :: اخبار
اندازه قلم
۱  ۲  ۳ 
بارگزاری مجدد   
پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت آیت الله العظمی صانعی :: در فضيلت و اعمال ماه مبارك رجب
در فضيلت و اعمال ماه مبارك رجب

باسمه تعالی

ماه های رجب، شعبان و رمضان، در شرافت، تمام اند و روايات بسياری در فضيلت آنها وارد شده، بلكه از حضرت رسول‏ اکرم(صلى الله عليه وآله) روايت شده: "ماه رجب، ‏ماه‏ بزرگ‏ خداست و ماهى در حرمت و فضيلت به آن نمي رسد و قتال با كافران در اين ماه حرام است. رجب ماه خداست و شعبان، ماه من و رمضان، ماه امّت من است. كسى كه يك روز از ماه رجب را روزه بدارد، سزاوار خشنودى بزرگ خدا شده و غضب الهى از او دور گشته و درى از درهاى جهنّم بر روى او بسته می شود."

از حضرت موسى بن جعفر(عليهماالسلام) نیز نقل شده است: "هر كه يك روز از ماه رجب را روزه بدارد، آتش جهنّم به فاصله یک سال راه از او دور می شود و هر كه سه روز از آن را روزه بگیرد، بهشت بر او واجب می گردد" و نیز فرمود: "«رجب»نام نَهرى در بهشت است که از شير، سفيدتر و از عسل، شيرين‏تر می باشد. هر كه يك روز از رجب را روزه بدارد، البتّه از آن نهر می آشامد."
از حضرت صادق(‏عليه السلام) هم روایت شده است که حضرت رسول اکرم(‏صلى الله عليه وآله) فرمود: " ماه رجب، ماه استغفار اُمّت من است؛ پس در اين ماه، بسيار طلب آمرزش كنيد كه خدا آمرزنده و مهربان است و رجب را «اَصَبّ»مى‏گويند؛ چراکه رحمت خدا در اين ماه بر اُمّت من بسيار ريخته مى‏شود بنابر این، بسيار بگویید: «اَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَاَسْئَلُهُ التَّوْبَةَ»"

ابن بابويه نیز با سند معتبر از سالم روايت كرده است: در اواخر ماه رجب و در حالی كه چند روز از آن مانده بود، به خدمت حضرت صادق(‏عليه السلام) رفتم. چون نظر مبارك ایشان بر من افتاد، فرمود: "آيا در این ماه، روزه گرفته‏اى؟" گفتم: "نه واللَّه اى فرزند رسول خدا." فرمود: " آن قدر ثواب از تو فوت شده است كه میزان آن را کسی جز خدا نمى‏داند. به درستي كه اين، ماهي است كه خدا آن را بر ماه هاى ديگر فضيلت داده و حُرمت آن را عظيم نموده و براى روزه داشتن آن، گرامى داشتن را بر خود واجب گردانيده است." من نیز گفتم: "یابن رسول الله، اگر در باقي مانده اين ماه، روزه بدارم، آيا به مقداری از ثواب روزه داران آن فايز مى‏گردم؟" فرمود: "اى سالم، هر كه يك روز از آخر اين ماه را روزه بگیرد، خدا او را از شدّت سَكَراتِ مرگ و هَوْل بعد از مرگ و عذاب قبر ايمن می سازد؛ و هر كه دو روز از آخر اين ماه را روز بدارد، بر صراط به آسانى می گذرد؛ و هر كه سه روز از آخر اين ماه را روزه بگیرد، از ترس بزرگ روز قيامت و شدّت ها و هَوْل هاى آن روز ایمن می گردد و بَرات بيزارى از آتش جهنّم را به او عطا می كنند."

و بدان كه براى روزه ماه رجب، فضيلت بسيار وارد شده و روايت گردیده كه اگر شخصی بر آن قادر نباشد، هر روز صد مرتبه اين تسبيحات‏ را بخواند تا ثواب روزه آن را دريابد:
«سُبْحانَ الْإِلهِ الْجَليلِ، سُبْحانَ مَنْ لا يَنْبَغِى التَّسْبيحُ اِلاَّ لَهُ سُبْحانَ الْأَعَزِّ الْأَكْرَمِ، سُبْحانَ مَنْ لَبِسَ الْعِزَّ وَهُوَ لَهُ اَهْلٌ.»
(منزه است خداى بزرگ. منزه است آنكه تنزيه و تسبيح جز براى او شايسته نيست‏. منزه است خداى برتر و كريم تر. منزه است آنكه لباس عزت در بر دارد و شايسته آن است‏.)

امّا اعمال آن بر دو قسم است:
قسم ‏اوّل: اعمال‏ مشترك

کارهایی ‏كه ‏متعلّق ‏به‏ همه‏ ماه‏ بوده، اختصاص به روز معيّنی ندارد و عبارت است از:
(1) در تمام‏ روزهای ‏ماه ‏رجب، اين دعا را بخواند كه روايت شده حضرت امام زين العابدين(‏عليه السلام) در حجر در غُرّه رجب خواند:
"«يا مَنْ يَمْلِكُ حَوآئِجَ السَّآئِلينَ ويَعْلَمُ ضَميرَ الصَّامِتينَ»
(اى كه مالك حاجات خواستارانى و اى كه نهاد خاموشان را می دانى.)
« لِكُلِّ مَسْئَلَةٍ مِنْكَ سَمْعٌ حاضِرٌ، وَجَوابٌ‏ عَتيدٌ »
(براى هر خواسته‏اى از جانب تو گوشى شنوا و پاسخى آماده است.)
« اَللّهُمَّ وَمَواعيدُكَ الصَّادِقَةُ، واَياديكَ الفاضِلَةُ وَرَحْمَتُكَ الواسِعَةُ»
(خدايا به حق وعده ‏هاى راستت و نعمت هاى بسيار و رحمت گسترده ات.)
«فَاَسْئَلُكَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، واَنْ تَقْضِىَ حَوائِجى‏ لِلدُّنْيا وَالْأخِرَةِ، اِنَّكَ عَلى‏ كُلِّشَىْ‏ءٍ قَديرٌ.‏»
(از تو می خواهم كه بر محمد و آل محمد درود فرستى و حوائج دنيا و آخرتم را برآورده سازى كه به راستى تو بر هرچيز توانايى.)"

(2) اين دعا را بخواند كه حضرت صادق‏(‏عليه السلام) در هر روز ماه رجب مى‏ خواند:
"«خابَ الوافِدُونَ عَلى‏ غَيْرِكَ وَخَسِرَ المُتَعَرِّضُونَ اِلاَّ لَكَ، وَضاعَ المُلِمُّونَ اِلاَّ بِكَ»

(نوميد شدند آنان كه بر ديگرى جز تو وارد شدند و زيانكار شدند كسانى كه به غير از تو رو كردند، و تباه گشتند آنان كه جز به درگاه تو فرود آمدند.)
« وَاَجْدَبَ‏ الْمُنْتَجِعُونَ اِلاَّ مَنِ انْتَجَعَ فَضْلَكَ‏»
(و گرفتار قحطى شدند كسانى كه جز از فضل تو پوييدند.)
« بابُكَ مَفْتُوحٌ لِلرَّاغِبينَ، وَخَيْرُكَ مَبْذُولٌ لِلطَّالِبينَ، وَفَضْلُكَ مُباحٌ لِلسَّآئِلينَ، وَنَيْلُكَ مُتاحٌ لِلأمِلينَ»
(در خانه‏ات به‏روى مشتاقان باز بوده و خير و نيكيت به خواستاران عطا شده و فضل و بخششت براى خواهندگان، مباح و آزاد است و عطايت براى آرزومندان مهياست.)‏
«وَرِزْقُكَ مَبْسُوطٌ لِمَنْ عَصاكَ، وَحِلْمُكَ مُعْتَرِضٌ لِمَنْ ناواكَ‏»
(و روزيت حتى براى كسانى كه نافرمانيت كنند، گسترده است و بردباريت حتى شامل کسی است که به دشمنيت برخاسته.)‏
«عادَتُكَ الْإِحْسانُ اِلَى الْمُسيئينَ، وَسَبيلُكَ الإِبْقآءُ عَلَى الْمُعْتَدينَ»
(شيوه‏ات نيكى به بدكاران و راه و رسمت زندگى دادن به سركشان است.)
« اَللّهُمَ‏ فَاهْدِنى‏ هُدَى الْمُهْتَدينَ، وَارْزُقْنىِ اجْتِهادَ الْمُجْتَهِدينَ»
(خدايا پس مرا به راه راه‏يافتگان رهبرى كن و كوشش كوشايان را روزيم كن)
«وَلاتَجْعَلْنى‏ مِنَ‏ الْغافِلينَ الْمُبْعَدينَ، واغْفِرْلى‏ يَوْمَ‏الدّينِ‏»
(و از بى‏ خبران دورشده از دربارت قرارم مده و در روز جزا گناهم را بيامرز.)"

سيّد بن طاوس از محمد بن ذكوان -كه چون آن قدر سجده كرد و در سجود گريست تا نابينا شد، به «سجّاد»معروف گشت- روايت كرده که: به حضرت صادق‏(‏عليه السلام) عرض كردم : "فداى تو شوم! اين ماه، ماه رجب است. به من دعایی برای این ماه بیاموز ‏كه حقّ -تعالى- مرابه آن نفع بخشد." حضرت فرمود: "بنويس:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ در هر روز از رجب در صبح و شام و در عقب نمازهاى روز و شب‏ بگو:
«يا مَنْ اَرْجُوهُ لِكُلِّ خَيْرٍ، وَآمَنُ سَخَطَهُ عِنْدَ كُلِّ شَرٍّ»
(اى كه براى هر خيرى به او اميد دارم و از خشمش در هر شرى ايمنى می جويم.)
«يا مَنْ يُعْطِى الْكَثيرَ بِالْقَليلِ يا مَنْ يُعْطى‏ مَنْ سَئَلَهُ يا مَنْ يُعْطى‏ مَنْ لَمْ يَسْئَلْهُ وَمَنْ لَمْ يَعْرِفْهُ‏ تَحَنُّناً مِنْهُ وَرَحْمَةً »
(اى كه [عطاى]بسيار را در برابر [طاعت] اندك مى‏دهد؛ اى كه به هر كه از تو بخواهد، عطا می کنی؛ اى كه به كسى كه از تو نخواهد نیز از روى نعمت و مهرورزی می بخشى.)
«اَعْطِنى‏ بِمَسْئَلَتى‏ اِيَّاكَ، جَميعَ خَيْرِ الدُّنْيا وَجَميعَ خَيْرِ الْأخِرَةِ »
(به خاطر درخواستى كه از تو كردم، همه خوبى دنيا و همه خير آخرت را به من عطا كن.)
«وَاصْرِفْ عَنّى ‏بِمَسْئَلَتى‏ اِيّاكَ جَميعَ شَرِّ الدُّنْيا، وَشَرِّ الْأخِرَةِ، فَاِنَّهُ‏ غَيْرُ مَنْقُوصٍ مااَعْطَيْتَ، وَزِدْنى‏ مِنْ فَضْلِكَ يا كَريمُ»
(و به خاطر همان درخواستى كه از تو كردم، همه شر دنيا و شر آخرت را از من بگردان؛ زيرا آنچه تو می دهى، چيزى كم ندارد(يا کم نمی آيد) و بر من از فضلت بيفزا اى بزرگوار.)"
راوى گفت: "پس از آن، حضرت محاسن شريف‏ خود را در پنجه چپ خود گرفته و اين‏دعا را به حال التجا و تضرّع با حركت دادن انگشت سبّابه دست راست خوانده و گفت:
«يا ذَاالْجَلالِ ‏وَالْاِكْرامِ، يا ذَاالنَّعْمآءِ وَالْجُودِ، يا ذَاالْمَنِّ وَالطَّوْلِ، حَرِّمْ شَيْبَتى‏ عَلَى النَّارِ»
(اى صاحب جلالت و بزرگوارى، اى صاحب نعمت و جود، اى صاحب بخشش و عطا، محاسنم را بر آتش دوزخ حرام كن.)‏"

(3) شيخ در مصباح فرموده که: مُعَلَّى ‏بن خُنَيْس از حضرت صادق‏(‏عليه السلام) روايت كرده: "در ماه‏ رجب‏ بخوان:
«اَللّهُمَّ اِنّى‏ اَسْئَلُكَ صَبْرَ الشَّاكِرينَ لَكَ، وَعَمَلَ الْخائِفينَ مِنْكَ، وَيَقينَ الْعابِدينَ لَكَ»
(خدايا شكيبايى سپاسگزارانت و كردار ترسانندگانت و يقين پرستندگانت را از تو می خواهم.)
«اَللّهُمَّ اَنْتَ الْعَلِىُّ الْعَظيمُ، وَاَنَا عَبْدُكَ الْبآئِسُ الْفَقيرُ اَنْتَ الْغَنِىُّ الْحَميدُ وَاَنَا الْعَبْدُ الذَّليلُ »
(خدايا تو والا و بزرگى و من بنده مستمند بى ‏نواى توام. تويى بى ‏نياز ستوده و منم بنده خوار درگاهت‏.)
« ، اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَاْمْنُنْ بِغِناكَ عَلى‏ فَقْرى‏، وَبِحِلْمِكَ عَلى‏ جَهْلى‏، وَبِقُوَّتِكَ عَلى ضَعْفى‏ يا قَوِىُّ يا عَزيزُ »
(خدايا بر محمد و آلش درود فرست، و با توانگريت بر فقر و نداريم، و به بردباريت بر نادانيم و به نيرويت بر ناتوانيم منت گذار؛ اى نيرومند و اى باعزت‏.)
«اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الْأَوصيآءِ الْمَرْضيِّينَ وَاكْفِنى‏ ما اَهَمَّنى‏ مِنْ اَمْرِ الدُّنْيا وَالآخِرَةِ، يا اَرْحَمَ ‏الرَّاحِمينَ »
(خدايا بر محمد و آل او آن اوصياء پسنديده، درود فرست و كفايت كن آنچه از كار دنيا و آخرتم كه مرا به اندوه انداخته؛ اى مهربان ترين مهربانان‏.)"

قسم دوم:

در اعمال مَخصوص روزها و شب های ماه رجب است‏:
(1) شب اوّل: شب شريفى است و در آن چند عمل است:
اوّل آنكه چون هلال را بيند بگويد:
"«اَللّهُمَّ اَهِلَّهُ عَلَيْنا بِالْأَمْنِ وَالْأيمانِ، وَالسَّلامَةِ وَالْإِسْلامِ رَبّى‏ وَرَبُّكَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ »
(خدايا اين ماه را بر ما به امنيت و ايمان و سلامت و دين اسلام، نو كن. پروردگار من و پروردگار تو [اى ماه] خداى عزوجل مى‏باشد.)"

و نيز از حضرت رسول(‏صلى الله عليه وآله) منقول است كه چون هلال رجب را
مى ‏ديد، مى ‏گفت:
"«اَللّهُمَّ بارِكْ لَنا فى‏ رَجَبٍ وَشَعْبانَ، وَبَلِّغْنا شَهْرَ رَمَضانَ»
(خدايا بر ما در ماه رجب و شعبان برکت ده و ما را به ماه رمضان برسان‏.)
«وَاَعِنَّا عَلَى الصِّيامِ وَالْقِيامِ وَحِفْظِ اللِّسانِ، وَغَضِّ الْبَصَرِ»‏
(و كمكمان ده براى گرفتن روزه و شب‏زنده‏دارى و نگهدارى زبان و پوشيدن چشم.)
« وَلا تَجْعَلْ حَظَّنا مِنْهُ الْجُوعَ وَالْعَطَشَ.»
(و بهره ما را از آن ماه،‏گرسنگی و عطش قرار مده.)"

(2) غسل كند؛ چنانكه بعضى از علماء فرموده‏اند.
حضرت رسول(‏صلى الله عليه وآله) مروى است: "هر كه ماه رجب را درك کرده و در اوّل و وسط و آخر آن غسل كند، از گناهان خود مانند روزي كه از مادر متولّد شده،بیرون می آید."
(3) حضرت امام حسين‏(‏عليه السلام) را زيارت كند.
(4) بعد از نماز مغرب، بيست ركعت نماز با حمد و توحيد بخواند و پس از هر دو ركعت، سلام دهد تا خود، اهل، مال و اولادش محفوظ مانده و از عذاب قبر در پناه بوده و از صراط، بدون حساب مانند برق بگذرد.
(5) پنجم بعد از نماز عشاء، دو ركعت نماز گزارده و در ركعت اوّل، حَمْد واَلَمْ نَشْرَحْ را يك‏مرتبه و توحيد را سه مرتبه قرائت کرده و در ركعت دوم، حَمد و اَلَمْ نَشْرَحْ و توحيد و مُعَوَّذَتَيْن را بخواند و چون سلام نماز داد، سى مرتبه «لا اِلهَ اِلّا اللَّهُ»بگويد و سى مرتبه صَلَوات بفرستد تا حقّ -تعالى- گناهان او را بيامرزد؛ مانند روزي كه از مادر متولّد شده است.
(6) سى ركعت نماز بخواند و در هر ركعت، حمد و قُلْ يا اَيُّها الْكافِرُونَ را یك مرتبه و توحيد را سه مرتبه قرائت کند.
(7) بجا آورد آنچه را كه شيخ در مصباح متهجّد ذكر نموده و فرموده: "ذكر عمل شب اوّل رجب:
ابوالبخترى وهب‏بن‏وهب از حضرت امام جعفرصادق از پدرش از جدّش از حضرت اميرالمؤمنين(‏عليهم السلام) روايت كرده است كه آن حضرت را خوش مى‏آمد كه خود را چهار شب در تمام سال فارغ سازد؛ يعنى آن شبها را به عبادت اِحيا بدارد و آن چهار شب: شب اوّل رجب، شب نيمه شعبان، شب عيد فطر و شب عيد قربان بود.

اما آن چه ذکر شد، مختصری از اعمال و ادعیه ماه رجب بود که برگرفته از مفاتیح الجنان مرحوم حاج شیخ عباس قمی رحمه الله علیه می باشد و اعمال و ادعیه بسیاری برای این ماه بافضیلت ذکر شده که برای اطلاع از آن می توان به مفاتیح الجنان، «فصل اعمال ماه رجب»مراجعه نمود.

تاریخ: 1399/11/25
بازدید: 51600



....

نام
پست الکترونيکي
وب سایت http://
نظر
کد امنیتی کد امنیتی
کد امنیتی


کلیه حقوق این اثر متعلق به پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت آیت الله العظمی صانعی می باشد.
منبع: http://saanei.org