در ابتداى این دیدار خبرنگاران حاضر در جلسه از اینكه معظم له آنان را به حضور پذیرفته، تشكر و قدردانى نموده و اجازه خواستند تا سؤالاتى را مطرح كنند، و به عنوان اولین سؤال، یكى از آنان پرسید، اصلاحات را در قم چگونه به آن مى نگرند و نظر شما راجع به آن چیست؟

معظم له در جواب فرمودند: اجمالاً عرض كنم كه ملت ایران حدود یكصد سال است كه به دنبال این هستند كه افراد به حقوق خودشان برسند و قانون در جامعه آنها حاكمیت پیدا كند و در این راه تلاشهاى زیادى نموده اند و افراد زیادى نیز به شهادت رسیده اند تا بالمآل قانون حاكمیت پیدا كند و اما حاكمیت قانون به این شكل است كه اگر در این زمینه، اسلام قانون خاصى دارد، همان در مجلس تصویب مى شود، البته به صورت شكل بندى قانونى، و اما آنچه در رابطه با مردم و مصالح مردم و اداره امور و سیاست كشور است، آن هم با خود مردم است كه به وسیله نمایندگانشان شكل قانونى پیدا مى كند. بنابراین، اصلاحات همان حاكمیت قانون است و باید كسانى كه با حاكمیت قانون مقابله مى كنند و در برابر حركتهاى اصلاحى به انحاى گوناگون مى ایستند، بدانند كه در برابر این حركت نمى توان ایستادگى كرد، و البته این روندى است كه جامعه به آن نیاز دارد و در برابر این نیاز هرگونه حركت مخالفى، مذموم است.

معظم له در ادامه، پیرامون برابرى حقوق زن و مرد در اسلام مطالب مبسوطى را بیان كرده و فرمودند:

بنده معتقدم كه در قوانین اسلامى هیچ بى عدالتى نسبت به حقوق انسانها نشده و اسلام در مورد زن و مرد، تبعیضى را قائل نشده و همه حقوقى را كه براى مردها قائل شده، براى زنها نیز هست، مگر در مسئله ارث، كه به رغم آنكه سهم مرد دو برابر سهم زن قرار داده شده، ولى این قانون عین عدل است كه ما در جاى خود، به طور مفصل پیرامون آن بحث كرده ایم، و اما در مسئله طلاق كه به دست مرد است، ولى در موارد فسخ نكاح، زن و مرد مساوى هستند.

اینكه مرد هر موقع بخواهد، مى تواند طلاق بدهد، صحیح است، براى اینكه در مقابل باید مهریه اى كه براى زن قرار داده شده را به زن بپردازد، چنانچه در مقابل اگر زن نمى خواهد با مرد زندگى كند به نظر ما اسلام در آنجا راه عادلانه دارد و مى گوید در اینجا زن مى تواند با بخشیدن مهریه به مرد، از مرد درخواست طلاق كند (طلاق خُلع) و به نظر ما واجب است كه مرد این زن را رها كند و اگر خود مرد طلاق نداد، دادگاه او را مى خواهد و وادار به طلاق مى كند

این نظر جدید بنده است كه با حفظ همان متدهاى معمول در حوزه هاى علمیه و شیوه سلف صالح، به آن رسیده ایم.

حضرت آیة الله صانعى در پایان این دیدار و در جواب آخرین سؤال راجع به حق حضانت فرمودند: بنده معتقدم كه حق حضانت با مادر است نه با پدر بزرگ.